Podatek dochodowy

Jest to podatek bezpośredni nałożony na dochód osobisty obywatela, głównie na pensję i wynagrodzenia, który może także obejmować walory niepieniężne. Stanowi jeden z głównych instrumentów rządu w realizacji założeń redystrybucji dochodów.

Natomiast przeciwieństwem są podatki pośrednie, płatne przy zakupie określonych produktów, na przykład VAT i opłaty celne. Należy wiedzieć, że większość państwa nakłada podatki dochodowe na zyski korporacji i na dochody osób prywatnych (fizycznych), chociaż stosowane przez nie stawki i systemy znacznie się różnią. Podatek dochodowy od osób fizycznych ma zwykle charakter progresywny, tak że najuboższe warstwy społeczeństwa płacą niski podatek lub nie płacą go wcale, podczas gdy bogaci płacą go najwięcej.

W Polsce w ramach reformy podatkowej został wprowadzony w 1989 roku jednolity podatek dochodowy od osób prawnych (zastąpił podatki dochodowe zależnie od form własności), a w 1992 roku – powszechny podatek dochodowy od osób fizycznych (zastąpił on podatek od płac obciążający pracodawców, podatek od wynagrodzeń obciążający pracowników, podatek wyrównawczy od dochodów uznanych za relatywnie wysokie, podatek dochodowy płacony przez osoby prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek oraz podatek z działów specjalnych produkcji rolnej).